In de lente van 2013 ontmoette zij hem voor het eerst bij de keukenhof die, in volle bloei, haar in een euforische stemming bracht. Ze bewonderde net de prachtige tulpen toen iemand tegen haar zei: “Die tulp zouden ze naar u moeten vernoemen, zo’n mooie bloem siert uw schoonheid”.
Wat een openingszin, haar gezicht kleurde net zo rood als de tulp die de man, die naast haar was komen staan, had aangewezen. Ze raakten aan de praat, hij woonde vlak bij de keukenhof en had ook een bloemenpassie. De ooit zo vreugdevolle stemming is echter omgeslagen in een gevoel van angst, verslagenheid en schaamte. Deze situatie speelde in 2016, maar omdat Sandra Voors vorige week schreef over het belang van de notariële akte, moest ik hier weer aan denken.
Hoe heeft ze zich zo om de tuin laten leiden?
Het begon allemaal met kleine dingen. Zijn pinpas was kwijt en hij vroeg haar of ze wat voor kon schieten. Een andere maand bleek langer te duren dan zijn salaris aankon en hij had geen geld om het weekend naar haar toe te komen. Dergelijke voorvallen kwamen steeds vaker voor. Maar ja, liefde maakt echt blind. Ze stemde zelfs in met een geldlening van € 30.000. Hij was dit bedrag aan zijn ex schuldig. Dit zou zijn verlossing zijn en dan zou hij naar Westfriesland komen. Ze tekenden een zelfgemaakte schuldbekentenis, ieder kreeg een exemplaar. Bij het laatste contact dat ze met hem had, zei hij van niets te weten. Hij verklaarde haar voor gek en beweerde dat ze zijn handtekening had vervalst.
Gaat het om geld of contracten, kom dan eerst even bij ons langs voordat u ergens uw handtekening op zet.